کد مطلب:369539
سه شنبه 26 بهمن 1395
آمار بازدید:339
نیایش بیست و نهم [1]
(2) خداوندا، تو ما را آزمودی تا در کم و بیش روزیهایمان بدگمان شدیم و در مدت عمرمان به آرزوهای دور و دراز گرفتار آمدیم، تا آنگاه که روزی خود از درگاه دیگر روزیخواران طلبیدیم و به عمری دراز چون عمر پیران کهنسال طمع بستیم.
(3) بار خدایا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و ما را به یقینی صادق برسان که ما را از رنج طلب معاش کفایت کند و اطمینانی خالص بخش که ما را از شدت تعب معاف دارد.
(4) خداوندا، آن وعدهای را که در وحی خود بر پیامبر (ص) بدان تصریح کردهای و در قرآن بر آن سوگند خوردهای سبب قطع دلمشغولی ما به رزقی که خود آن را تکفل کردهای قرار ده.
(5) خداوندا، تو خود گفتهای «روزی شما و هر چه به شما وعده شده در آسمان است.» ای خداوند گفته تو راستترین گفتههاست و سوگند تو درستترین و کاملترین سوگندهاست. [2] و در پی آن سوگند خوردهای که «سوگند به پروردگار آسمانها و زمین که این سخن آن چنان که سخن میگویید حتمی است.» [3]
______________________________
[1] دعای آن حضرت است به هنگامی که روزی بر او تنگ میشد.
[2] و فی السماء رزقکم و ما توعدون. (سوره 51- آیه 22)
[3] فَو ربِّ السماء و الارض انّه لحق مثل ما انّکم تنطقون. (سوره 51- آیه 23)
ترجمه الصحیفة السجادیة ،ص:188
(1)